کرانه های زندگی

Hold my hand while you cut me down

کرانه های زندگی

Hold my hand while you cut me down

کرانه های زندگی

می ترسانَدَم قطار،
وقتی که راه می افتد
و این همه آدم را
از آن همه جدا می کند
حالا نوبت باد است
بیاید،
چند دستمالِ خیسِ مچاله شده
و یک کلاهِ جامانده در ایستگاه را
بردارد، ببرد
بعد شب می آید
با کلاهی که باد برده بود،
آن را
بر ایستگاه می گذارد به شعبده،
ادامه ی شعر تاریک می شود...
از این جا
با دوربین مادون قرمز ببینید:
چند مرد، یک زن
که رفته بودند با قطار،
نرفته اند...
دستمالی را که باد برده بود
نبرده است
اصلاً ریل
کمی آن طرف تر تمام شده
و این قطار ِ زنگ زده
انگار سال هاست
همان جا ایستاده است
مسافرانش
حرف می زنند
قهوه می خورند
می خندند
و طوری به ساعت هایشان نگاه می کنند
که انگار نمی بینند
عقربه به استخوان شان رسیده است
«ازگروس عبدالملکیان»

آخرین نظرات
  • ۲۸ بهمن ۹۸، ۱۰:۲۲ - ashkan amm
    mamnoooonam

۳ مطلب با موضوع «فلسفه» ثبت شده است

پشته‌ی نانوشته‌ها بر پشت

خسته از بهت راه برگشتم

گفتم از رنگ عشق بنویسم

سبز رفتم سیاه برگشتم

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۰ خرداد ۹۵ ، ۲۳:۵۲
سید هادی احمدی


فلسفه جاده کوهستانی رفیعی است... جاده ای خلوت که هر چه بیشتر، به سمت بالا صعود می کنیم، خلوت تر می گردد. هر کسی که این مسیر را دنبال می کند باید بدون بیم و هراس هر چیزی را پشت سر رها کرده با اطمینان خاطر راه خود را از میان برف زمستان باز کند... او به زودی جهان را زیر پای خود می بیند، سواحل شنی و باتلاق ها از دید وی ناپدید می شوند، نقطه های ناهموار آن هموار می گردد، آواهای ناموزون دیگر به گوش نمی رسد، و کروی بودن آن برایش نمایان می گردد. او همواره در هوای  پاک و سرد کوهستان باقی می ماند و می تواند هنگامی که سرتاسر زمین در مردگی و ظلمت شب محصور است، خورشید را نظاره کند

                                                                                                                                                         «آرتور شوپنهاور»

فلسفه درعین فرومایگی ها مارا به اوج می رساند ، باآن به اعماق رنج ودرد میرویم وبا آغوش باز آنهارا پذیرا میشویم ، ازسطحی بودن گذشته وبه ژرفای مفاهیم میرویم و آنهارابه چالش میکشیم   فلسفه موجودیت مارا برتری می بخشد و آفرینش را به ما می آموزد..

۱ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۴ بهمن ۹۴ ، ۱۰:۱۶
سید هادی احمدی

ای برادران ، بگویید ، آیا عالی ترین چیزها ،چیزی نیست که بهتر به اثبات رسیده باشد؟

آری، این لفط «من » این من خلق کننده ، اراده کننده وارزش دهنده که معیار سنجش  وارزش همه چیز هاست ، باتمام اشکالات وتناقض هایش

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۳ بهمن ۹۴ ، ۱۲:۲۴
سید هادی احمدی